Беларускае Радыё Рацыя
У Еўропе памятаюць пра дэмакратычную і незалежную Беларусь. Гэта паказала адзначэнне Дня Волі. Акцыі праходзілі ў розных гарадах. Але таксама асобныя палітыкі з Еўропы перадавалі віншаванні дэмакратычнай супольнасці.
Пра міжнародныя аспекты свята – гутарым з Анатолем Лябедзькам, дарадцам па парламенцкім супрацоўніцтве і канстытуцыйнай рэформе Офісу Святланы Ціханоўскай.
– Віншаванні надаюць святочнасць – яны задаюць рытм і настрой, якія патрэбныя. Калі цябе ніколі не віншуюць з тваімі народзінамі, ты адчуваеш сябе ў адзіноце, нібыта нікому ты не патрэбны, ніхто не звяртае на цябе ўвагу. Вось чаму міжнародны аспект гэтай тэмы сапраўды важны. Што тычыцца парламентскай лініі, я ўжо згубіў лічбу віншаванняў, якія мы атрымалі – гэта былі як твіты, пасты ў сацыяльных сетках, так і ўрачыстыя мерапрыемствы, дзе прысутнічалі прадстаўнікі Еўрапейскага парламента.
– Не толькі стандартныя віншаванні, але і крэатыўныя, што з’яўляецца доказам таго, што Беларусь застаецца на радарах міжнароднай палітыкі. Гэта вынік сумеснай працы нас, вас, медыя і палітыкі. Мы змагаемся за тое, каб Беларусь заставалася ў міжнароднай павестцы дня і дзякуючы гэтаму можна ставіць амбіцыйныя мэты па стварэнні кааліцый і набліжэнні Беларусі да дэмакратыі.”
РР: Гэта таксама вельмі важны элемент палітычнай дзейнасці. Калі палітык памятае пра гэтую дату, памятае, што трэба павіншаваць і выказаць салідарнасць з беларусамі, гэта становіцца адной з ключавых частак палітыкі.
– Так, гэта знаходзіць водгук і на іншых аўдыторыях. Кожны палітык мае сваю аўдыторыю – некаторыя маюць мільённую, іншыя да сотні тысяч, ці проста тых, каму яны падабаюцца. Калі яны нешта пішуць пра Беларусь, гэта рэтранслюецца. Без перабольшвання скажу, што праз рэпосты, акцыі і твіты з тэмай 25 сакавіка мы дасягнулі таго, што не толькі беларусы, але і мільёны людзей у свеце заўважаюць нашу краіну.
РР: Што да актуальнай павесткі, я хацеў бы звярнуцца да ўсіх, хто зараз знаходзіцца ў літоўскім сейме. Праца працягваецца вельмі дынамічна, і я ўпэўнены, што мы зможам расказаць нашым слухачам, што адбываецца ў сейме, пакуль там чаргуецца падзея.
– Пачатак круглага стала быў асветлены – мы разлічвалі на 50 чалавек, але ў зале апынулася 80. Гэтая тэма для мяне самая галоўная і цікавая. Беларусы – гэта не толькі магчымасці, але і выклікі. Мы абмяркоўваем гэтую тэму, крытыкуем тое, што новая палітычная большасць змяняецца, і я вызначыў для сябе формулу: 49 на 51. Я лічу, што ў Літве 49% гледзяць на беларусаў як на магчымасці, а 51% – як на групу з выклікамі і праблемамі. Наша задача – змяніць гэтыя лічбы, каб яны перасякаліся. Гэта вельмі важна.
– Ніколі не будзе сітуацыі, калі, напрыклад, у крызісныя часы будзе 90% супраць 10%. Але 51% стварае трэнд большасці. Гэта і іншая палітыка. Таму вось такая задача стаіць перад намі, і мы паспрабуем адкрыта абмеркаваць яе з партнёрамі, сябрамі і калегамі. Наш саюз прадстаўлены паўнавартасна, і калі я гавару пра парламенцкую працу, лічу, што ў нас лепшая прапорцыя. Учора каля сейма Літвы на флагштоку падняўся бел-чырвоны-белы сцяг, і мы правялі афіцыйныя ўрачыстасці за ўдзел дэпутатаў. Гэта выглядала прыгожа. Думаю, што ў мяне ёсць дзясяткі святкаванняў Дня Волі, яны былі розныя, а ўчорашні быў адным з самых запамінальных.
